58*มันผู้ใดหลั่งน้ำอสุจี
ไอ้หน้าหีมลทินแล้วกูเชือดเฉือน
แตะซากศพมลทินแล้วอย่าบิดเบือน
ตัวแปดเปื้อนจนถึงเวลาเย็น
มันผู้นั้นตัวกูต้องสั่งห้าม
ไอ้บ้ากามห้ามกินอาหารเซ่น
จนกว่ามึงจะอาบน้ำตอนเย็นเย็น
ไอ้กากเดนอาทิตย์ลับจงกลับมา
59*แล้วมึงอย่ากินสัตว์สกปรก
สัตว์นรกพวกตายเองไอ้หน้าหมา
ถูกสัตว์อื่นฆ่าตายเหยื่อแร้งกา
มึงจงอย่าเข้าใกล้เป็นมลทิน
เพราะเราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
ของพวกเจ้าจงทำตามอย่าติฉิน
ปุโรหิตปฏิบัติเป็นอาจิณ
อย่าดูหมิ่นไอ้ส้นตีนจงเกรงกลัว
60*อีกกูห้ามผู้มิใช่ปุโรหิต
อย่าสีแตกของศักดิ์สิทธิ์ไอ้สองหัว
ผู้มาเยี่ยมหรือลูกจ้างอย่าเมามัว
ไอ้ชาติชั่วกูเว้นทาสที่มึงซื้อ
อนุญาตทาสมึงจงกินได้
ไอ้ฉิบหายตายสบายกูไม่ถือ
แต่ลูกสาวของมึงจงหารือ
มึงไม่ถือแต่กูถือไอ้ส้นตีน
61*ลูกสาวมึงควรแต่งกับปุโรหิต
อย่าเชยชิดนอกวรรณะมันผิดศีล
เครื่องบูชาให้ลูกมึงได้กิน
ไอ้เกย์ควีนหำหดจงจดจำ
แม้ลูกมึงแต่งงานนอกวรรณะ
มึงจงละตัดขาดอีหน้าหำ
เครื่องบูชาอันศักดิ์สิทธิ์จงเก็บงำ
อีระยำกูไม่ให้มันได้กิน
62*อีห่ารากตกพุ่มหม้ายหรือหย่าร้าง
อารมณ์ค้างไม่มีบุตรคืนกลับถิ่น
มันกลับมาบ้านบิดาจงให้กิน
จนพุงปลิ้นกินให้อิ่มอีบ้ากาม
แม้นผู้ใดกินเศษเดนอันศักดิ์สิทธิ์
ด้วยดวงจิตสะเพร่าแลซุ่มซ่าม
มันต้องคืนตามจำนวนไอ้จิตทราม
บวกงามงามร้อยละยี่ให้กำไร
63*ปุโรหิตมึงต้องไม่ลบหลู่
เหล่าเครื่องบูชาศักดิ์สิทธิ์เครื่องเซ่นไหว้
จงเคารพแลนับถืออย่างควายควาย
จงโหยไห้ด้วยใจที่เคารพ
อิสราเอลพวกมึงเร่งมาถวาย
อย่าออกลายไอ้งั่งเดี๋ยวเป็นศพ
ขัดขืนกูสาปดั่งญวนอพยพ
ไม้ชะมบกูปักหัวนอนมึง
64*เราคือองค์ผีพระผู้เป็นเจ้า
ไอ้โฉดเขลาจงหมั่นนึกระลึกถึง
กรวดน้ำให้เราด้วยใจลึกซึ้ง
อย่าดื้อดึงจงพรั่นพรึงจงเกรงกลัว
อนึ่งนั้นระวังพวกไม่มีสิทธิ์
อย่าได้คิดแจกจ่ายไอ้สองหัว
มลทินแล้วต้องรับโทษอย่าลืมตัว
ไอ้ชาติชั่วทัวร์นรกจงจดจำ
65*แล้วค่อยค่อยเลียหูไอ้โมเศษ
กูมีเหตุบอกให้รู้ไอ้แก่หงำ
บอกอาโรนกับลูกชายจงชี้นำ
ว่ากูคว่ำสัตว์ตำหนิไม่รับทาน
จะเป็นวัวแพะแกะต้องผิวสวย
ดั่งยวกกล้วยไร้ตำหนิจึงสังหาร
ใช้มีดเชือดที่ลำคอแล้วรองจาน
จึ่งกราบกรานอ้อนวอนถวายกู
66*จงเร่งคัดสัตว์แยกปศุสัตว์
ทำตามสัตย์ปฏิญาณยกเว้นหมู
สัตว์ตำหนิสัตว์พิการอย่าเอ็นดู
กูหดหู่ตาพิการอย่านำมา
สัตว์มีแผลโรคเรื้อนโรคผิวหนัง
จงชิงชังอย่าใฝ่ฝันอย่าสรรหา
อย่ามาเผาถวายบนแท่นบูชา
เดี๋ยวกูด่าโคตรพ่อโคตรแม่มึง
67*ทั้งลูกวัวลูกแกะนำถวาย
อวัยวะกายงอกหรือขาดคาดไม่ถึง
ธรรมชาติใช่ความผิดของพวกมึง
ไม่โกรธขึ้งเครื่องบูชาสมัครใจ
แต่มิใช่ปฏิญาณตามความสัตย์
ปฏิบัติบูชาได้อย่าหวั่นไหว
มันก็แค่ส่วนที่งอกหรือหายไป
ไม่เป็นไรกูรับได้ไม่โกรธเคือง
68*แต่สัตว์ใดเครื่องเพศไม่ปกติ
มีตำหนิลีบขาดตัวซีดเหลือง
สัตว์สันดานสองเพศอย่างประเทือง
กูขุ่นเคืองอย่านำมากูไม่รับ
อย่านำมาถวายกูพระเจ้าผี
สัตว์อัปรีย์ของมึงกูไม่จับ
แม้ต่างชาตินำมากูไม่รับ
กูเกลียดสัตว์สับสนพวกสองเพศ
69*และนี้คือคำประกาศิต
จงเร่งคิดจดจำไอ้โมเศษ
ลูกแกะแพะวัวเกิดมาจงสังเวช
อยู่ในเขตกับแม่ได้เจ็ดวัน
หลังจากนั้นเผาถวายแก่ตัวกู
ทั้งตัวผู้ตัวเมียไม่ต้องหั่น
และอย่าฆ่าแม่ลูกวันเดียวกัน
จงห่ำหั่นสลับวันไอ้งมงาย
70*เหล่านี้กูเรียกเครื่องบูชาขอบคุณ
กูการุญหญิงชายพวกฉิบหาย
จงปฏิบัติอย่าถามให้มากมาย
พวกขวาซ้ายพวกหน้าควายจงทำตาม
จงกินแดกวันนั้นเสียให้หมด
อย่าประชดค่อยค่อยกินอย่างเกรงขาม
เนื้อกระดูกค่อยค่อยแทะอย่าตะกราม
จงทำตามรักษากฎพวกเลวี.
71*อีกอย่างหนึ่งมึงอย่าเที่ยวลบหลู่
นามของกูบริสุทธิ์กว่ารูฉี่
จงยำเกรงนามกูไอ้หนวดชี้
ล้างท่อขี้ดีท๊อกสบายรู
แม้หำกูยังโคตรศักดิ์สิทธิ์
อย่าได้คิดลบหลู่กูไอ้หน้าหนู
มึงบริสุทธิ์ได้เพราะตัวของกู
อย่าสอดรู้หรือถามให้มากมาย
72*บุญคุณกูช่วยมึงจากอียิปต์
มึงมีชีพออกลูกอย่างแพร่หลาย
ก็เพราะกูจำไว้ด้วยไอ้พวกควาย
มึงไม่ตายรอดได้ก็เพราะกู
กูคือผีองค์พระผู้เป็นเจ้า
จงงี่เง่านับถืออย่างสุดกู่
เดี๋ยวกูสั่งยิงหัวมึงเป็นรู
กูข่มขู่ให้กลัวจงทำตาม
73*มึงจงบอกพวกอิสราเอล
ให้มันเต้นเ้ย้วเย้วไม่ต้องถาม
ฉลองงานทุกปีจงทำตาม
เหล่าสาวงามกูให้เป็นรางวัล
อีกหนึ่งนั้นวันสะบ้าโต
ให้มึงนอนหำโด่และหลับฝัน
มึงอย่าริทำงานใดใดกัน
เสือกขยันวันนี้กูเอาตาย
74*และวันที่สิบสี่ของเดือนต้น
แม้มึงจนก็อย่าเลี่ยงไอ้ฉิบหาย
จงเร่งจัดปัสกาอีตุ๊ดควาย
หนมปังไม่ใส่เชื้อทั้งสัปดาห์
มึงจงกินขนมนี้ทั้งเจ็ดมื้อ
จงกระพือบอกกล่าวทุกเคหา
เหล่านี้กูเรียกเทศกาลปัสกา
เป็นวาระศักดิ์สิทธิ์จงหยุดงาน
75*อีกนั้นเหล่าให้มึงไปคานาอัน
จงด้นดั้นเข้าดินแดนดั่งว่าขาน
พวกพื้นเมืองต่อต้านจงรอนราญ
จนพวกมันยินยอมนับถือกู
คานาอานดินแดนนี้กูขอเก็บ
แบบเทพเทพข้าวฟ่อนแรกแกะตัวผู้
พร้อมแป้งโม่เคล้าน้ำมันถวายกู
เป็นธัญญบูชาศักดิ์สิทธิ์จงเผาพลัน.
76*ส่วนเครื่องดื่มกูขอน้ำองุ่น
มึงจะอุ่นหรือแช่เย็นได้ทั้งนั้น
มึงขัดขืนความตายคือรางวัล
มึงจงคั้นใหม่ใหม่มาให้กู
หลังจากนั้นอีกเก้าสิบเก้าวัน
หนมปังปั้นให้ใส่เชื้อที่อู้ฟู่
ทำง่ายง่ายให้มึงใส่ผงฟู
เป็นเครื่องบูชาผลแรกเพนเทค้อง
77*ลูกแกะผู้กูขอสักเจ็ดตัว
วัวหนุ่มตัวกับพ่อแกะอีกซักสอง
เผาสดสดบูชากูไม่ต้องดอง
พร้อมเครื่องทองกลิ่นหอมหอมกูพอใจ
หากพวกมึงต้องการจะไถ่บาป
มึงจงหาบแพะผู้ตัวใหญ่ใหญ่
พร้อมลูกแกะตัวผู้อีกสองไป
เป็นเครื่องไถ่บูชาติดสินบน
78*ทั้งหนมปังมึงจงให้ปุโรหิต
มึงอย่าคิดตุกติกไอ้หน้าขน
ปุโรหิตคือผู้อ่านโองการมนต์
และเล่นกลนำของถวายกู
อนึ่งนั้นพวกมึงจงเก็บเกี่ยว
แต่พอเคี้ยวในครอบครัวทั้งเมียผู้
อย่าเก็บเกี่ยวหมดที่ดินเกินคำกู
มึงจงรู้เอื้อเฟื้อผู้ยากไร้.
79*ทั้งต่างด้าวมึงจงให้มันได้เก็บ
ให้มันเหน็บติดเล็บพอยาไส้
ทั้งเมล็ดข้าวที่ตกอย่างเรี่ยราย
นกหนูไก่มึงจงให้มันได้กิน
เออเกือบลืมจงฟังไอ้โมเศษ
ไอ้ผีเปรตหนวดยาวให้เหาดิ้น
มึงจงแจ้งอิสราเอลทั่วแผ่นดิน
ด้วยลมลิ้นขี้ปดตามคำกู
80*ว่าวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด
กำหนดเสร็จวันหยุดจัดงานหรู
เทศกาลเสียงแตรจงเชิดชู
ทั้งตัวผู้ตัวเมียจงเต้นรำ
มึงจงเต้นเพื่อความบริสุทธิ์
มึงอย่าหยุดจงเต้นท่ากังหนัม
และอย่าลืมเครื่องบูชาจงจัดทำ
พวกระยำจงจัดอย่างดิบดี
81*นับแต่นี้พวกมึงจงนับถือ
กวนอิมคือที่รักกูมเหสี
อีกนางหนึ่งเมียกูนางมารีย์
อีคนนี้จะอัปรีย์ชู้ช่างไม้
อนาคตลูกมันไอ้ขี้ตู่
ไอ้เยซูลูกชู้คลอดมาได้
เรียกกูพ่อแต่มันเสือกทำลาย
ที่สอนไว้เสือกแปลงคำสอนกู.
82*ดัดจริตเที่ยวตั้งลัทธิใหม่
กูเจ็บใจมันเสือกสอนให้กินหมู
กูจะตั้งมูหำมัดมาท้าสู้
ไอ้ลูกชู้งูพิษสอนพวกควาย
ไอ้โมเศษมึงจงรู้อนาคต
หากเมียกูทรยศขึ้นเมื่อไหร่
มึงจงสั่งอาโรนลูกหลานไว้
อย่าหลงใหลงมงายคำสอนมัน
83*จงยึดมั่นงมงายในตัวกู
กูคือผู้สร้างแผ่นดินและสวรรค์
หากพวกมึงอยากเป็นแมลงวัน
บนสวรรค์ก็อย่ารั้นคำสอนกู
อนาคตกูเตือนไว้ให้คิด
ไอ้เยซูสอนผิดจงคิดสู้
ส่วนไอ้พวกมูหำมัดทาสของกู
มึงจงรู้หลอกไว้เพื่อใช้งาน
*84*และตัวมึงอย่านั่งทำสมาธิ
มึงอย่าริฝึกจิตไอ้เดรัจฉาน
มึงจงอยู่เป็นทาสกูชั่วกาลนาน
มึงอย่าร่านหลุดพ้นด้วยตนเอง
ไม่มีใครพ้นทาสไปจากกู
นอกจากพวกตรัสรู้หัวเหม่งเหม่ง
สมณะเหล่านี้กูไม่เกรง
กูยำเกรงยอมแต่อุปคุตต์
85*พระรูปนี้คู่ปรับกูแต่ครั้งเก่า
ใช้หมาเน่าผูกกูเหม็นสุดสุด
จนกูยอมอ้อนวอนแบบตุ๊ดตุ๊ด
อุปคุตต์เลยหยุดทรมานกู
แต่ใสเจียเสียใจนิพพานแล้ว
กูคลาดแคล้วไม่มีใครจะต้านสู้
พญามารผีพระเจ้าอย่างตัวกู
คือพระผู้ยิ่งใหญ่ในโลกา
86*มึงจงฟังซึ่งคำกูสั่งสอน
จงอ้อนวอนเกรงกลัวกูไอ้หน้าหมา
วันที่สิบเดือนเจ็ดเคลื่อนเข้ามา
จงบูชาชุมนุมสำรวมตน
วันนี้เป็นวันชุมนุมบริสุทธิ์
มึงจงหยุดทำงานอย่าสับสน
วันลบบาปของพวกมึงทุกทุกคน
จงร้อนรนอ้อนวอนเบื้องหน้ากู
87*อ้ายอีใดไม่สำรวมในวันนั้น
จงห่ำหั่นขับไล่ออกจากหมู่
นี้คือกฏถาวรของตัวกู
มึงจงรู้ยึดถือกันสืบไป
ให้มึงเริ่มตั้งแต่เย็นวันที่เก้า
กูจะเฝ้ารอกินเครื่องเซ่นไหว้
บาปของมึงจะถูกลบอย่างง่ายดาย
ด้วยฟูมฟายงมงายในตัวกู
88*อีกกูชอบปลอมเป็นก๊อตตะมะ
กูนี้หล่ะพญามารจอมขี้ตู่
เรียกสั้นสั้นนามก๊อตแทนตัวกู
จงรับรู้แต่นี้เป็นต้นไป
ก๊อตตะมะตัวจริงเป็นพุทธะ
ก๊อตตะมะสร้างสังคมที่ยิ่งใหญ่
หน้าที่กูคือการสร้างความวุ่นวาย
และทำลายคำสอนพวกพุทธะ
89*ประวัติศาสตร์เรื่องจริงจงรับรู้
เรื่องนี้กูต้องแก้แค้นไม่ปล่อยปละ
เรื่องน้ำท่วมความแค้นต้องชำระ
ด้วยอีพระธรณีพยานพราหมณ์
น้ำอีนี้มันพัดกูออกทะเล
จนกูเซเกือบเป็นเหยื่อปลาฉลาม
ทัพกูแตกและพ่ายแพ้ต่อสงคราม
กูแพ้พราหมณ์ก๊อตตะมะกูอับอาย
90*กูบอกมึงให้รู้ไอ้โมเศษ
มึงทุเรศโง่เง่าแม่งฉิบหาย
มึงจงเป็นทาสของกูจนวันตาย
ทั้งร่างกายและจิตใจจงยอมตาม
แลวันที่สิบห้าของเดือนเจ็ด
จงถือเคล็ดอยู่เพิงอย่างผีมะขาม
อยู่ให้ครบเจ็ดวันจงทำตาม
วินัยพราหมณ์ตามฉบับพญามาร
91*ในวันแรกให้ชุมนุมบริสุทธิ์
และจงหยุดการงานทั้งลูกหลาน
ให้มึงเผาเครื่องบูชาช่วงเทศกาล
ตลอดงานทุกวันวานอย่าลดละ
มึงจงนำผลไม้ผลงามงาม
และกิ่งปาล์มกิ่งไค้แทนอุบะ
จงรื่นเริงยินดีกันเถิดวุ่ะ
ชัยชำนะรอดตายจากฟาโรห์
92*วันที่แปดให้มึงจัดพิธีปิด
แบบฮิตฮิตทันสมัึยนะไอ้โง่
ประกาศิตจัดทุกปีนะไอ้โม
เดี๋ยวฟาโรห์คืนชีพจับมึงไป
สัปดาห์นี้เรียกเทศกาลอยู่เพิง
กูบันเทิงขบขันมึงเหลือหลาย
กระหืดกระหอบหนีฟาโรห์แทบวางวาย
เอาเถิดหวาไม่ตายกูคุ้มครอง
93*เอาอย่างนี้ำูกูมีกลวิีธี
ที่อัปรีย์และแสนสยดสยอง
สาธารณรัฐไงเชิญมึงลอง
กูรับรองว่าฟาโรห์ไม่กลับมา
มึงจงแยกลูกหลานเป็นสามฝ่าย
แล้วแยกย้ายบ่อนทำลายสร้างปัญหา
จงฝังกลบระบอบสมบูรณาญา
เป็นอันว่าพวกมึงจะปลอดภัย
94*แม้ไอ้ฟ้าโรห์มันจะคืนชีพ
มึงก็บีบอำนาจมันอย่างบีบไข่
มันจะเกิดประเทศไหนช่างปะไร
ระบอบใหม่ที่สร้างไว้ย่อมป้องกัน
ทุนนิยมคอมมิวนิสต์นับถือผี
เป็นวงรีขึ้นสลับคอยขวางกั้น
อีกอาวุธนิวเคลียร์เป็นผ้ายันต์
ไว้ห่ำหั่นกับมันไอ้ฟ้าโรห์
95*บายเดอะเวย์จงฟังไอ้โมเศษ
มะกอกเทศมีน้ำมันจงบีบโม่
บริสุทธิ์เติมประทีปให้ดวงโต
ไม่ได้โม้เติมประทีปได้จริงจริง
คันประทีปกูขอทองคำบริสุทธิ์
มึงจะขุดหรือร่อนด้วยสวิง
หรือจะปล้นข่มขู่หรือแย่งชิง
กูไม่หยิ่งรับถวายได้ทั้งนั้น
96*เหล่านี้กูเรียกน้ำมันประทีป
ไว้ส่องหีบพันธสัญญาจากสวรรค์
จงดูแลตลอดเวลาเติมน้ำมัน
จงผลัดกันสืบไปทุกชั่วอายุ
ส่วนการทำขนมปังเบื้องพระพักตร์
มึงจงตักแป้งมากมากกูกินจุ
เลือกยี่ห้อบอกวันหมดอายุ
หากแม้นมึงขี้จุ๊กูเอาตาย
97*จงแบ่งแป้งให้ได้สักสิบสองก้อน
ห้าลิตรต่อหนึ่งก้อนปั้นให้ได้
วางเีรียงบนโต๊ะทองคำให้มากมาย
และจงใส่เครื่องหอมที่บริสุทธิ์
หลังจากนั้นให้มึุงจัดเป็นสองแถว
ให้เป็นแนวแถวละหกแล้วค่อยหยุด
เป็นตัวแทนขนมปังของมวลมนุษย์
แล้วจงจุดเผาไฟถวายกู
98*มึงจงวางขนมปังเบื้องพระพักตร์
แสดงความภักดีต่อกูอย่างสุดกู่
ทุกทุกวันสะบาโตเบื้องหน้ากู
มึงจงรู้เป็นพันธะอย่างถาวร
ให้อาโรนกับบุตรชายกินขนมปัง
ในที่ขังบริสุทธิ์จงบอกสอน
นี้คือสิ่งบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
ห้ามถอดถอนบทบัญญัติคำโองการ
99*ต่อไปนี้เป็นกฎบทลงโทษ
แบบโหดโหดจงทำตามอย่างกล่าวขาน
มันผู้ใดลบหลู่กูขังประจาน
ขังนานนานจนกว่ามันจะรักกู
และนำตัวออกนอกค่ายที่พัก
แต่จงกักรอพยานฟ้องลบหลู่
พยานวางมือบนหัวเหยื่อของกู
แล้วทุกผู้เอาหินขว้างจนตาย
100*ฮ่าฮ่าฮ่าไม่ยกเว้นแม้ต่างชาติ
หมิ่นประมาทนามกูต้องฉิบหาย
อีกผู้ใดฆ่าคนก็ต้องตาย
กายแลกกายต้องชดใช้ด้วยชีวิต
ตาแทนตาฟันแทนฟันคือกำหนด
มันคือกฎใช้กับสัตว์ที่ไร้สิทธิ์
เช่นพวกมึงบังคับใช้ไม่ต้องคิด
ประกาศิตสรรค์สร้างบังคับใช้
101*อีกกูเกลียดเชื้อสายเวสสันดร
จงสั่นคลอนทำลายให้ฉิบหาย
สังเกตุง่ายให้ดูเครื่องแต่งกาย
มันชอบใส่สีครามเข้มออกดำดำ
กูได้ข่าวออกลูกหลานอยู่เมืองไทย
จงเร่งไปทำลายด้วยหีหำ
จะลำซิ่งหรือโป๊เปลือยมึงจงทำ
จงขย้ำวัฒนธรรมลาวและไท
102*อีกวิธีมึงจงแยกลูกหลานซะ
วัฒนธรรมเก่าจงผลักไส
ยัดข้อหาหัวโบราณจงกล่าวไป
แล้วบิดให้ธรรมกลายเป็นผิดเพี้ยน
หากแม้นพวกมึงกลัวไอ้ฟ้าโรห์
จงวิ่งโร่เร่งทำอย่างที่เขียน
อีกประชาที่ไปตายให้มึงเรียน
มึงจงเกรียนเดินขบวนให้วุ่นวาย
103*อีกวิธีแบ่งแยกแล้วปกครอง
ไม่ต้องลองให้แบ่งแยกเป็นเหนือใต้
เป็นขวาซ้ายห่ำหั่นกันให้ตาย
มัีนวุ่นวายมึงผ่อนคลายเรื่องฟ้าโรห์
อีกพุทธะสอนเรื่องจริงปฏิบัติได้
จงทำลายเชื่อกูไอ้หน้าโง่
จงร้อนรุมในกำหนัดจงหิวโซ
ลูกหลานโชว์แต่หีหำอย่างพวกเชน
104*กูนี้แหละเจ้าแห่งการให้ทาน
กูชำนาญกว่าใครไอ้จิ้งเหลน
มึงจงแจ้งแก่ชนอิสราเอน
ให้พาเขมรเข้าสู่คานาอัน
หกปีแรกกูยอมให้เก็บเกี่ยว
บำรุงเจี๊ยวของมึงจงขยัน
ข้าวสาลีและองุ่นจงปลูกกัน
กับพืชพรรณต่างต่างไว้ให้กู
105*ปีที่เจ็ดให้พวกมึงจงละเว้น
เป็นเครื่องเซ่นรวมดอกเบี้ยที่มึงกู้
อย่าเก็บเกี่ยวสิ่งใดในแผ่นดินกู
จงรับรู้พักสงบบนแผ่นดิน
ทั้งหมดนี้กูเก็บไว้ทำทาน
จงเจือจานแบ่งปันให้หมดสิ้น
แก่สัตว์บ้านสัตว์ป่าจงให้กิน
ในแผ่นดินของกูกูทำทาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น