106*เหล่านี้กูเรียกปีสะบ้าโต
เรียกโก้โก้จงบัีนทึกเป็นหลักฐาน
ทุกเจ็ดปีเป็นวงรอบอย่าหย่อนยาน
จงชำนาญนับไว้ในทุกปี
ปีสะบ้าโตผ่านไปครบเจ็ดครั้ง
มึงจงคลั่งปีบริสุทธิ์พระเจ้าผี
คือปีหน้าครบรอบห้าสิบปี
พระเจ้าผีจะลบบาปด้วยเสียงแตร
107*วันที่สิบเดือนเจ็ดในปีนั้น
ประกาศวันอิสรภาพจงเผยแพร่
จงเฉลิมฉลองบริสุทธิ์ด้วยเสียงแตร
มึงจงแหลประกาศทั่วดินแดน
ให้พวกมึงจงกลับคืนสู่ถิ่น
สู่แผ่นดินของพวกมึงที่หวงแหน
และอย่าเก็บสิ่งงอกเองทั่วดินแดน
จงดูแคลนชิงชังอย่างพืชอัปรีย์
108*ไม่อนุญาตพืชผลที่มึงปลูก
ที่พันผูกเอาใจใส่จงเชื่อผี
อีกมึงขายที่ดินในปีนี้
จงคำนวณจำนวนปีคูณราคา
ให้มึงเริ่มนับแต่ปีกึ่งศตวรรษ
อย่าเอารัดเอาเปรียบไอ้หน้าหมา
สามปีแรกให้มึงเพิ่มซึ่งราคา
สามปีต่อมาจงลดราคาลงไป
109*เพราะที่จริงกูคำนวณจากพืชผล
ใช่เล่นกลกูคำนวณแบบง่ายง่าย
ประกาศิตกูวางไว้หลอกพวกควาย
ให้งมงายยำเกรงในตัวกู
แล้วพวกมึงจะอยู่อย่างปลอดภัย
ในดินแดนคานาอันกูให้อยู่
จงอิ่มหนำสำราญด้วยการกู้
จงรับรู้เชื่อกูมึงปลอดภัย
110*"แล้วจะแดกอะไรปีที่เจ็ด"
ไอ้ผีเปรตสมองกลวงถามมาได้
ปีที่หกพืชผลย่อมมากมาย
กูอวยพรไว้สำหรับกินสามปี
อีกที่ดินมึงจะขายขาดมิได้
มึงอาศัยที่ดินกูพระเจ้าผี
ให้ชั่วคราวคือครองเป็นรายปี
กูให้มีสิทธิ์ถอนที่ดินคืน
111*เจ้าของใหม่จะต้องยอมรับเงิน
จงสรรเสริญแนวคิดกูอย่าขัดขืน
หากเจ้าของเดิมไม่สามารถมาซื้อคืน
มึงจงฝืนครองถึงปีกึ่งศตวรรษ
คิดง่ายง่ายครองได้แค่ห้าสิบปี
คือเต็มที่ถึงกำหนดมึงจงตัด
กลับคืนสู่เจ้าของเดิมแบบผูกมัด
มึงอย่าขัดนี่คือหลักคำสอนกู
112*เว้นขายบ้านในเขตกำแพงเมือง
จงรู้เรื่องซื้อขาดได้เมื่อเข้าอยู่
ไม่ต้องคืนเจ้าของเดิมกูเอ็นดู
จงรีบกู้เงินมาซื้อขายกัน
แต่บ้านที่อยู่นอกกำแพงเมือง
แม้ประเทืองซื้อคืนได้ไม่ขวางกั้น
ใช้หลักเดียวกับที่ดินคล้ายคลึงกัน
กูจัดสรรยุติธรรม์จงยินดี
113*ยกเว้นบ้านของตะกูลปุโรหิต
กูให้สิทธิ์แก่ตระกูลพวกเลวหวี
ทั้งนอกเขตในเขตกูยินดี
ตระกูลนี้ซื้อบ้านได้ตลอดเวลา
ครั้นเมื่อถึงปีกึ่งศตวรรษ
ห้ามผูกขาดกฏข้อนี้จงรักษา
แต่ที่ิดินผืนรวมแม้มีราคา
ห้ามขายนะกูให้สิทธิ์ถือถาวร
114*หากพี่้น้องของพวกมึงมันยากจน
จงอดทนเอื้อเฟื้ออย่าถอดถอน
จงให้เงินไม่คิดดอกเป็นทุนรอน
คือคำสอนจงเชื่อฟังและยำเกรง
อย่าค้่าขายเอากำไรจากพวกเขา
ซึ่งงมงายในตัวเราอย่าข่มเหง
เพราะเราคือพระเจ้าผีนะตัวเอง
จงยำเยงกูช่วยมึงจากฟ้าโรห์
115*หากพี่น้องของพวกมึงมันเป็นทาส
ก็อย่าใช้งานเยี่ยงทาสจนหนักโข
ปฏิบัติอย่างลูกจ้างนะไอ้โม
ใ้ห้มันโง่รับใช้ถึงปีกึ่งศตวรรษ
เมื่อนั้นมึงจงปล่อยมันพร้อมลูกลูก
อย่าสนุกจิกหัวใช้กูเคืองขัด
เพราะมันคือทาสของกูอย่าผูกมัด
มึงอย่าขัดหรือใช้งานอย่างทารุณ
116*อนุญาตให้พวกมึงซื้อต่างชาติ
มาเป็นทาสใช้งานอย่าว้าวุ่น
ให้มึงกัดหรือใช้งานอย่างทารุณ
ให้เป็นทุนถาวรแก่พวกมึง
พวกต่างชาติคือพวกเดรัจฉาน
จะใช้งานแบบทรมานหรือทะลึ่ง
กูไม่สนแล้วแต่ใจของพวกมึง
มึงจะขึงหรือข่มขืนเชิญตามสบาย
117*มึงจงทำให้ชาติอื่นเป็นกะหรี่
เว้นสตรีอิสราเอนคือเชื้อสาย
ต้องบริสุทธิ์เพื่อเผ่าพันธุ์ผู้่เป็นนาย
จงสืบสายราชาผู้องอาจ
หากต่างชาติเข้ามาอยู่แล้วร่ำรวย
แต่ญาติมึงมันซวยกลายเป็นทาส
ใ้ห้มึงรีบไถ่ถอนพวกญาติญาติ
พ้นจากทาสเป็นไทในทันที
118*ค่าไถ่ใ้ห้คิดกับปีกึ่งศตวรรษ
คำนวณเป็นสัดส่วนชำระหนี้
หากยังเหลือกว่าจะถึงอีกหลายปี
จ่ายเต็มที่เกือบเท่าค่าขายตัว
หากยังเหลือน้อยปีแล้วจึงถึง
เพียงสลึงน้อยที่สุดให้เจ้าสัว
แม้ต่างชาติปฏิเสธมึงอย่ากลัว
มึงจงยั่วกดดันให้รำคาญ
119*เมื่อพ้นปีสะบ้าโตครั้งที่เจ็ด
เป็นสัญญาณบอกเหตุปล่อยลูกหลาน
ที่เป็นทาสต่างชาติมานมนาน
จงรอนราญบังคับไถ่ไร้ค่าตัว
สิทธิ์พิเศษสำหรับพวกเชื้อสาย
ที่งมงายรับใช้กูพระเจ้าชั่ว
ห้ามเดรัจฉานมาเป็นนายให้หมองมัว
เชื้อสายชั่วของกู"นมุจี"
120*จงจดจำคำผีดีแต่พูด
เหล่ามนุษย์อิสราเอลทาสของผี
จงรับฟังคำโองการที่อัปรีย์
อย่าถามโน่นถามนี่ให้วุ่นวาย
"แล้วทำไมตัวกูไม่ปฏิบัติ"
เที่ยวสอนสัตว์ปิดบังตัวอย่างมารร้าย
กูพระเจ้าผีอัปลักษณ์ถามทำไม
มึงก็อย่าวุ่นวายหรือครุ่นคิด
121*แนวทางกูก็คือการบังคับ
ไว้ใช้กับพวกงมงายอย่างผิดผิด
มึงจงเป็นทาสกูชั่วชีวิต
มีความผิดหากคิดตีจากกู
หากมึงยังอยากเป็นอย่างผ้าอนามัย
กูจะให้ติดปีกอย่างหรูหรู
มึงอย่าเป็นทาสใครนอกจากกู
ปีกหรูหรูติดที่หลังไว้บินวน
122*จงจดจำกูสถิตอยู่ทุกที่
ในก้อนขี้ในลมตดที่มึงพ่น
ในรูตูดของพวกมึงทุกทุกคน
กูดั้นด้นสร้างบัลลังก์อยู่ในนั้น
เพราะอย่างนี้มึงต้องทำความสะอาด
นะไอ้ทาสด้วยดีท๊อกกูหนับหนุน
ใช้กาแฟล้างรูตูดประโยชน์คุณ
กูเรียกบุญบริสุทธิ์บนบัลลังก์
123*รูปเคารพรูปสลักแลเสาหิน
ศิลาดินสลักเสลามึงอย่าตั้ง
อย่ากราบไหว้บูชาจงเชื่อฟัง
มึงจงสั่งลูกหลานอิสราเอน
ให้ลูกหลานนับถือสะบ้าโต
มึงอย่าโง่นับถือไม้กางเขน
ทั้งกำแำพงและหินดำอย่าพิเรน
เพราะพิเรนทร์คือกูพญามาร
124*หากพวกมึงทำตามประกาศิต
ที่กูคิดคือธรรมนูญบรรทัดฐาน
กูจะำให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล
ทั้งพืชพรรณจะออกผลที่สมบูรณ์
ทั้งพืชผลจะออกเพียบอยู่เต็มกิ่ง
เป็นเรื่องจริงให้กำไรไม่สาบสูญ
ช่วงเวลานวดข้าวจะเพิ่มพูน
ทั้งฤดูเก็บองุ่นจะเนิ่นนาน
125*กูจะให้ผลองุ่นแบบอิ่มหนำ
แบบขำขำไปจนถึงฤดูหว่าน
ชีวิตมึงสงบสุขด้วยบนบาน
ด้วยกราบกรานต่อกูแย้โฮวา
กูจะให้สันติสุขทั่วดินแดน
ให้เป็นแสนแม้ยามนอนก็ไม่ผวา
กูจะขับไล่สัตว์ร้ายจากพารา
การเข่นฆ่าพวกมึงจะไม่พบเลย
126*หากศัตรูรุกรานดินแดนมึง
พวกทะลึ่งจะล้มตายไปเฉยเฉย
มึงห้าคนฆ่าร้อยคนแบบสเบยสเบย
คำกูเอ่ยคือพันธะคำสัญญา
เพราะพวกมึงโง่เง่าและเชื่อฟัง
เป็นไอ้งั่งรับใช้กูไปเถิดหวา
กูจะให้เผ่าพันธุ์มึงครองโลกา
พันธะสัญญาในหมู่ขี้้ข้ากู
127*จงจดจำกูช่วยมึงจากอียิปต์
กูกระซิบย้ำมึงไอ้ัหัวหมู
หักโซ่ตรวนช่วยมึงก็คือกู
ทั้งเมียผู้อิสราเอลจงจดจำ
หากพวกมึงดูหมิ่้นบทบัญญัติ
แถมยังขัดไม่ยอมเต้นท่ากังหนัม
โองการกูเพิกเฉยไม่กระทำ
กูจะำยำมึงด้วยความหวาดกลัว
128*มึึงจะต้องหวาดหวั่นและพรั่นพรึง
ฐานทะลึ่งกับกูทั้งเมียผัว
ทั้งโรคภัยไข้เจ็บจงหมองมัว
จงตาถั่วเสื่อมถอยจงทรุดโทรม
ชีวิตมึงก็จะตายอย่างเฉียบพลัน
กูจะหั่นบั่นทอนให้เสียโฉม
ทั้งพืชพรรณที่ปลูกไว้จงล่มจ่ม
ถูกปล้นสดมภ์จากศัตรูที่เคืองแค้น
129*พวกมึงจะต้องถูกมนต์คุณไสย
กูเลี้ยงไว้ใช้งานด้วยวางแผน
เสียงเปาะแปะเปาะแปะขี้แตกแตน
ดั่งขุนแผนเป่ามนต์ใส่ขุนช้าง
ขี้ข้ากูหมอผีตัวกลั่นกลั่น
ล้วนรากฐานของกูพวกผีสาง
ไว้หลอกหลอนพวกมึงยามว่างว่าง
จนมึงครางอ้อนน้อมยอมรับกู
130*อีกพวกมึงจะต้องวิ่งแจ้นหนี
ในทุกที่แม้ไม่มีใครข่มขู่
กูสาปแช่งให้พวกมึงแพ้ศัตรู
และให้ผู้ที่มึงชังได้เป็นนาย
หากพวกมึงยังไม่ยอมเชื่อฟัง
กูจะสั่งคูณเจ็ดเท่าให้ฉิบหาย
ญาติสนิทของพวกมึงจะต้องตาย
จงทุรนทุรายอย่างควายที่ผิดบาป
131*กูจะคลอนอำนาจมึงที่ฮึกเหิม
กูจะเพิ่มบทลงโทษจนมึงกราบ
บนท้องฟ้าจะเป็นเหล็กดั่งวาดภาพ
แผ่นดินราบกูจะฉาบด้วยทองแดง
ระเบิดเหล็กจะตกจากฟากฟ้า
ทั้งที่นาสารพิษเข้าแอบแฝง
งานต่างต่างจงล้มเหลวกูทิ่มแทง
กูจะแย่งผลประโยชน์ของพวกมึง
132*ถึงเพียงนี้พวกมึงยังขัดขืน
ยังฝ่าฝืนกฏของกูอย่างใจถึง
กูจะส่งภัยพิบัติให้มึงตะลึง
อีกเจ็ดเท่ากูโกรธขึ้งจงวุ่นวาย
ให้สาสมที่มึงสร้างความผิดบาป
กูจะสาปด้วยวิธีส่งสัตว์ร้าย
ปศุสัตว์ของพวกมึงถูกทำลาย
มึงหญิงชายต้องถูกลดจำนวนลง
133*หากพวกมึงยังไม่ยอมรับคำสอน
กูจะกร่อนให้พวกมึงเป็นผุยผง
อีกเจ็ดเท่ากูลงดาบให้มึงปลง
พวกมึงจงทนทุกข์และทรมาน
กูจะส่งภัยพิบัติพายุร้าย
มาำทำลายแหล่งเสบียงและอาหาร
มึงเจ็บซ้ำแต่ตัวกูแสนสำราญ
ด้วยอาหารเหลือน้อยไม่พอปัน
134*ถึงขนาดหญิงสิบคนใช้เตาเดียว
อบขนมเคี้ยวกินไม่อิ่มไม่พอฉัน
ด้วยมึงต้องชั่งอาหารเพื่อแบ่งปัน
ค่ายกักกันคือตัวอย่างเอ้าชะวิด
ถึงเพียงนี้พวกมึงยังไม่ฟัง
กูจะสั่งบทลงโทษสมความผิด
ให้มึงกินลูกตัวเองอย่างสิ้นคิด
มึงจะปลิดชีิวิตลูกสาวและลูกชาย
135*กูจะทลายแท่นบูชาจากที่สูง
แม้นแท่นหุงเผาเครื่องหอมจงมอดไหม้
กูจะทำให้พวกมึงพบความตาย
ทิ้งศพไว้ให้เปื่อยเน่าเป็นเหยื่อกา
ให้มึงตายอยู่ในหมู่รูปเคารพ
ที่มึงนบนมัสการไอ้ขี้ข้า
จะชิงชังพวกมึงทุกเวลา
กูจะฆ่าพวกมึงทุกทุกคน
136*กูจะทำให้นครเป็นเมืองร้าง
ด้วยอ้างว้างขาดผู้คนทุกแห่งหน
จะไม่ัรับเครื่องเซ่นไหว้ของทุกคน
กูอดทนแม้กูหิวเครื่องบูชา
กูจะำทำให้แผ่นดินมึงเริศร้าง
จนศัตรูเผ่าต่างต่างวิ่งเข้าหา
แบบง่ายง่ายเข้ายึดครองละลานตา
กูจะำพาพวกอียิปต์มาครอบครอง
137*แม้พวกมึงไม่มีพวกศัตรู
มึงจงรู้บทลงโทษไอ้จองหอง
สะบ้าโตพักสงบกูช่ำชอง
สัตว์ป่าครองเพราะเมืองร้างเป็นวนา
ส่วนพวกมึงส่วนน้อยที่เหลือตาย
กูจะให้พวกมึงอยู่อย่างคนบ้า
ให้ขวัญหายหวาดหวั่นทุกเวลา
หวาดผวาในดินแดนของศัตรู
138*จงตกใจแม้เพียงเสียงลมพัดหวิว
ใบไม้ปลิวมึงจะวิ่งหนีอย่างหนู
มึงจะวิ่งราวกับหนีศัตรู
แล้วจู่จู่พวกมึงจะล้มลง
แม้ไม่มีใครที่ไหนวิ่งไล่ตาม
มึงจะพล่ามอยู่คนเดียวทุกแห่งหน
ไอ้เหี้ยสัตว์มึงจะพูดแบบวกวน
เพราะต้องมนต์ไสยศาสตร์ของทาสกู
139*พวกมึงจะสะดุดล้มทับกัน
พวกมึงจะทะเลาะกันทั้งเมียผู้
พวกมึงจะถูกคมดาบของศัตรู
ที่เหลืออยู่จะระโหยและโรยแรง
หากพวกมึงทั้งหลายสำนึกผิด
และได้คิดการกระทำที่กำแหง
ที่โคตรพ่อโคตรแม่มึงมันตะแบง
คำสาปแช่งจะถูกลบด้วยวิธี
140*ให้หญิงชายทุกคนทำสุหนัต
ด้วยมีดกัดกรีดหนังปลายหุ้มหำหี
คำสาปแช่งของพวกมึงที่อัปรีย์
วิธีนี้กูยอมรับให้อภัย
มึงจงโชว์หำหีให้กูเห็น
กูัรับเซ่นปลายหนังหุ้มกูรับไหว้
มึงจงทำอย่างนี้ตลอดไป
ที่ผิดบาปจัญไรไม่ขุ่นเคือง
141*อีกพวกมึงจงเป็นอยู่ด้วยพฤติกรรม
การกระทำของผู้อื่นแบบเคี้ยวเอื้อง
จะดีเลวตกต่ำหรือรุ่งเรือง
มันเป็นเรื่องของพวกมึงต้องรับกรรม
มึงดีได้ก็เพราะกรรมผู้อื่น
มึงขมขื่นกรรมผู้อื่นให้มึงหาม
นี้คือกฏแห่งกรรมจงทำตาม
มึงอย่าถามกูลิขิตให้พวกมึง
142*ต่อไปนี้คือกฏเกณฑ์การถวาย
มนุษย์หญิงชายให้ใช้เิงินจึงจะถึง
ให้ใช้หน่วยเป็นเซเคลอย่าดื้อดึง
คำลึกซึ้งจดจำตามทำนอง
ยี่สิบถึงหกสิบปีหากเป็นชาย
ให้ถวายเงินห้าสิบจึงถูกต้อง
หากเป็นหญิงให้วางเงินจำนอง
สามสิบกองไว้ไม่ขาดและไม่เกิน
143*ห้าปีถึงยี่สิบปีหากเป็นชาย
ให้ถวายเงินยี่สิบเหรียญอย่าขาดเขิน
หากเป็นหญิงวัยรุ่นให้วางเิงิน
สิบเหรียญเิงินถวายตัวค่าบูชา
หนึ่งเดือนถึงห้าปีหากเป็นชาย
ให้ถวายห้าเหรียญเงินก็ได้หวา
หากเป็นหญิงยังเด็กน้อยด้อยราคา
จงจ่ายมาสามเหรียญเิงินเป็นค่าตัว
144*หกสิบปีขึ้นไปหากเป็นชาย
ให้ถวายเิงินสิบห้าเหรียญเป็นค่าหัว
หากเป็นหญิงอีแก่ที่หมองมัว
ขอค่าหัวสิบเหรียญเิงินกูพอใจ
ส่วนที่เหลือไอ้พวกแสนยากจน
กูขอปล้นเท่าที่มันจะจ่ายได้
เงินพวกนี้ปุโรหิตผู้เป็นนาย
เก็บไว้ใช้ดำเนินงานในองค์กร
145*หากผู้ใดปฏิญาณถวายสัตว์
ย้ำชัดชัดสัตว์ถวายจงบอกสอน
แม้ตรวจพบมีตำหนิหรือถูกตอน
กูโอนอ่อนรับถวายแทนเงินตรา
แม้พวกมึงนำตัวดีมาสับเปลี่ยน
มึงอย่าเกรียนสับเปลี่ยนไอ้หน้าหมา
กูริบหมดทั้งดีชั่วที่นำมา
มึงจงฆ่าเผาบูชากูไวไว
146*หากแม้นมึงต้องการจะไถ่ถอน
ตัวงามงอนร้อยละยี่คือค่าไถ่
ปุโรหิตจงรับเงินอย่างเร็วไว
เก็บเงินไว้ดำเนินงานรับใช้กู
อีลูมิเนติไอ้ตาเดียว
ไซออนนิตส์ข้องเกี่ยวประกบคู่
จงทำลายศีลธรรมด้วยแผนงู
ให้เหลืออยู่เฉพาะหลานกูเผ่าพันธุ์มาร
147*หากผู้ใดถวายบ้านด้วยศรัทธา
มึงจงรีบรับมาอย่างหน้าด้าน
ปุูโรหิตรีบย้ายเข้าอย่ารอนาน
สำนักงานสาขากูให้ทุน
ถ้าหากมันต้องการจะำไถ่คืน
จงชื่นมื่นร้อยละยี่เงินไว้หมุน
ปุโรหิตเอาไว้ใช้กูเกื้อกูล
กูค้ำจุนด้วยเงินจงงมงาย
148*หากผู้ใดมันศรัทธาในที่ดิน
ที่ทำกินกูยินดีรับถวาย
ประเมินด้วยเมล็ดข้าวเป็นรายราย
ที่มันใช้ไถหว่านในที่นั้น
หนึ่งโฮเมอร์คิดเป็นเงินห้าสิบเหรียญ
จงขีดเขียนบวกลบและคูณหาร
ราคาเต็มปีกึ่งศตวรรษอย่าหย่อนยาน
ไว้เป็นฐานลดราคาปีถัดไป
149*หากผู้ใดต้องการจะไถ่คืน
ร้อยละยี่กูขอคืนเป็นค่าไถ่
หากถวายปีกึ่งศตวรรษไว้
ในปีนั้นกูไม่ให้ใครไถ่คืน
กูจะยึดเอาไว้ให้ปุโรหิต
ผู้เป็นศิษย์จอมมารอย่าขัดขืน
ส่วนที่ดินนอกมรดกกูให้คืน
จงรื่นเิริงซื้อแผ่นดินกูยุติธรรม
150*อีกจงจำสัตว์หัวปีเป็นของกู
วัวแกะผู้เมียทุกตัวกูอิ่มหนำ
หากสัตว์มึงมีมลทินไอ้ระยำ
มึงทำกรรมที่ชั่วร้ายจงจ่ายมา
ร้อยละยี่กูบังคับให้ซื้อคืน
สุดกล้ำกลืนกูไม่กินนะไอ้ห่า
หากเจ้าของไม่ซื้อคืนโบกมือลา
ตามราคาใครรับซื้อจงขายพลัน
151*มึงจงจำสิ่งใดถวายขาด
ที่ดินสัตว์ตัวบุคคลสิ่งขบฉัน
ห้ามไถ่คืนของของกูกูผูกพัน
ทั้งแมลงวันแมลงสาบล้วนของกู
อีกผลผลิตการเกษตรจากที่ดิน
หมดทั้งสิ้นร้อยละสิบผ่านหัวหมู่
หากผู้ใดจะไถ่คืนกูเอ็นดู
ร้อยละยี่มึงจงกู้มาซื้อคืน
152*ทั้งฝูงสัตว์ของพวกมึงทั้งหมด
กูไม่ลดร้อยละสิบอย่าขัดขืน
คือทุกตัวที่สิบจงหยิบยื่น
ห้ามไถ่คืนสัตว์บริสุทธิ์ของอันลา
เหล่านี้คือบทบัญญัติบรรทัดฐาน
กูประทานให้โมเศษเป็นหัวหน้า
พวกเลวหวีผู้คุมกฏถือสืบมา
รับบัญชามาแต่กูเขาซีนาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น