ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ร้านตาต้า ตลาดท่าพระ

สุรางคนางค์สามสิบหก

๑*ต่อไปนี้ขอ สาธยายพอ ให้รู้ข่าวสาร

ท่านอาจารย์ตื้อ พระนามระ่บือ เล่าถึงตำนาน

ในอดีตกาล พระพิชิตมาร สร้างบารมี

๒*เรียกว่าสิบทัศ ทางปฏิบัติ เป็นชินสีห์

ของโคตะมะ วงศ์สากิยะ นานหลายล้านปี

เกิดตายหลายที่ เป็นพระโพธิ สัตว์ผู้เที่ยงแท้

๓*ว่าในปางก่อน พระเวสสันดร ตั้งใจแน่วแน่

ทิวาราตรี ทานบารมี ทุกชนชั้นแซ่

ทั้งเด็กหนุ่มแก่ ต่างมาจอแจ รับทานทุกวัน

๔*ณ เมืองสีพี ลูกหลานเมืองนี้ ลงหลักปักฐาน

สืบหาไม่ยาก เมืองจำปาศักดิ์ ยังสืบวงศ์วาน

รักษาศีลทาน ในปัจจุบัน เมืองมหาชัย

๕*บ่เคยไถ่ถอน พระเวสสันดร สิ่งที่ทรงให้

ช้างเผือกคู่บ้าน ทรงโปรดโอยทาน ให้พวกทางใต้

มาขอช้างไป ฝนแล้งจึ่งหาย เมืองกาลิงคะ

๖*ไม่ใกล้ไม่ไกล แค่ข้ามโขงไป แถวทุ่งกุละ

เมืองนี้แห้งแล้ง ข้าวของแสนแพง เมืองยาจะกะ

เสื้อผ้าขาดปะ ชูชกเขาหล่ะ เมืองแห่งขอทาน

๗*ต่อไปเรื่องเงือก พญานาคเผือก ปู่ตื้อเล่าขาน

เรื่องภูริทัตต์ พญานาคราช ถูกอันธพาล

จับทรมาน บ่โกรธเดือดดาล ด้วยทรงบำเพ็ญ

๘*ศีลบารมี ริมฝั่งนที จิตใจเยือกเย็น

ใจมั่นต่อศีล จนจิตเคยชิน บ่ฆ่าสัตว์เป็น

แม้จักทุกข์เข็ญ บ่เคยวางเว้น ศีลบารมี

๙*แถบแถวเมืองยอง อำเภอจอมทอง พรตอย่างฤาษี

แม้พบหมองู บ่ทรงต่อสู้ ล้างผลาญไพรี

ธรรมของนาคี ปฏิบัติดี อดทนอดกลั้น

๑๐*ถัดไปเตมีย์ พาราณสี ยังมีหลักฐาน

ทรงเนกขัมมะ บ่ยอมพูดจา บ่ทำการงาน

ถูกทรมาน ทรงอดทนกลั้น เพื่อการออกบวช

๑๑*เลี่ยงครองสมบัติ เลี่ยงการครองราชย์ อดทนให้ตรวจ

ทดสอบต่างต่าง แสร้งเป็นง่อยบ้าง จนได้ผนวช

ปู่ย่าตาทวด ขี้ข้าทุกหมวด จึ่งออกบวชตาม

๑๒*จนถึงบัดนี้ เต็มด้วยฤาษี ท่านบ่ต้องถาม

พาราณสี หลายพันล้านปี ออกบวชจากกาม

นี้เป็นหลักธรรม ปฏิบัติตาม ฤาษีเตมีย์


ครั้งหนึ่งนานมาแล้่ว๒
ร้านตาต้า ตลาดท่าพระ

สุรางคนางค์สามสิบหก

๑๓*เ่รื่องมโหสะธะ กรุงเทวะหะ แถวเนปาลี

ในปัจจุบัน ปัญญาแข่งขัน สร้างบารมี

ทั้งเก่งและดี จับเหล่าไพรี ป้องกันราชา

๑๔*มีความรอบรู้ สิ่งที่ควรรู้ ช่วยแก้ปัญหา

มากความสามารถ แลบ่อาฆาต ผู้ริษยา

ไหวพริบเจรจา มากด้วยปัญญา ถูกต้องรอบคอบ

๑๕*ที่ปรึกษาอื่น ปัญญาบ้องตื้น ล้วนแต่ต้องหมอบ

แม้มักใส่ความ แลพยายาม แย่งเอาความชอบ

สุดท้ายนบนอบ เพราะบ่อาจตอบ ปัญญามโหสธ

๑๖*เรื่องมหาชนก อีกเรื่องชาดก ว่ายน้ำประชด

ทรงอุตสาหะ ไม่ทรงลดละ ตั้งไว้เป็นกฏ

แม้เพื่อนตายหมด แต่บ่ทรงลด เพียรว่ายเรื่อยไป

๑๗*ดั่งภาษิตเขียน เป็นชายควรเพียร อย่าได้เบื่อหน่าย

สิ่งปรารถนา ต้องเพียรดั่งว่า จึ่งสำเร็จได้

ประธานคือใจ บังคับร่างกาย ให้่ยอมทำตาม

๑๘*เรื่องนี้ทรงเที่ยว เกิดเป็นไทเงี้ยว แดนเหนือสยาม

ในปัจจุบัน อยู่แถวรัฐฉาน ยังทำสงคราม

อยู่ทุกโมงยาม เพื่อปล่อยเขตคาม ราชสมบัติ